gedichten
DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG
‘De jeugd heeft nieuwe idealen’, las ik in een cursiefie
Vroeger was het free Nelson Mandela! en nu is het: free WiFi!
ALARMFASE
Al het ijs is al gebroken
laat de vuren nu maar branden
laat de wereldzeeën koken
na de zonde was je handen
Eindeloos vallen de bomen
totdat niemand ze nog telt
en de wonden worden groter
kunnen niet worden hersteld
We schuilen voor de golven
die de dijk en duinen wraakt
Als het vuur dooft, komen wolven
steden worden blind gemaakt
Onder zout en zand bedolven
tot het zand de tanden kraakt
SONNET ENER NIEUWE SOORT
Van fig’ratief tot radicaal abstract
van waterdun tot doffe dikke drab,
gezonde drol tot pipse sicke pap,
van drup drup drup tot krachtig uitgekwakt.
Ik heb al duizend soorten kak gekakt,
mijn poepbegrip is ware wetenschap,
maar nu wil het geval dat ik niet snap
wat nu weer in mijn pleepot bleef geplakt.
De héle week bleef — dat is het obscure —
een donkerbruine streep op ‘t porselein
ik kreeg er zo een kleverig karwei bij
dus: boene, poetse, vege, schrobbe, schure,
helaas en pindakaas, het mocht niet zijn ...
Ik doop dit nieuwe kakatype: glijklei
Wil je gebruik maken van mijn poëtisch vakmanschap: laat het me weten. Hieronder een bloemlezinkje uit mijn oeuvre ...
uit: Seks, Drugs & Rock 'n Roll
3.5. HENNY VRIENTEN
’t Vinyl draait rondjes op de platenspeler,
een bas danst dartel donker, alles lacht,
de klank van mildheid — zelfs de g is zacht —
melancholie klonk nimmer functioneler
Ach, hoe kan iemand tegelijk toch zo
aanwezig en ook zo bescheiden zijn?
Nauwkeurig, altijd de perfecte lijn
in noten en in woorden: Henny’s flow
De echo van de ritmes, melodietjes
die planten zich oneindig voort en weer
op notenbalken in de lucht geschreven
Jouw poëzie klinkt troostend in je liedjes,
een biggel bij Dit was de laatste X,
ik luister naar de soundtrack van mijn leven
ISBN : 9789490855307
uit: Topo 2023
De ene melodie die loopt naar boven,
de ander naar omlaag en opgeschoven,
nooit eerder dat ik ooit zo’n groot ontzag had,
zo’n fuga klinkt subliem, zo kan slechts
ISBN : 9789464805345
uit: Korreltje Zeezout 2022
THEEZAKJES
Of vroeger alles beter was? Nou nee
zo stond er op een plaatkant maar één liedje
je kon alleen maar mayo op je frietje
en grijstinten die kleurden je tv
Maar ’k wil het met u hebben over thee
die werd in een speciale pot geschonken
waaruit dan met zijn allen werd gedronken
gezellig was dat, iedereen tevreê
En nu dan? Elke drinker kiest zijn smaakje:
amandel-peer of babi pangang-kers
papaya-mosterd met jenevertakjes
Ik weet het heus wel, hoor, het is mijn zaakje
en heb normaal echt niets tegen divers
maar erger me aan bergen natte zakjes
uit: Problemen, dingen, zooi en tribulaties
samengesteld door Bas Jongenelen
Hij kan het niet meer volgen, één diep Dal-
ai Lama-achtige, toen sex nog vies was,
net als een parasolmier in een fleecejas,
archaïsch, niet te snappen taalgeval.
‘Dewijl u ons tot een repliek fêteert,
de dato: heden, laten w’ ons niet nopen
ten nut te formuleren en we hopen
afdoende hebbende geïnformeerd.’
Hij kijkt zijn vrouw met lege ogen aan:
‘Ik weet niet of ik antwoord heb gekregen,
het klinkt zo serieus, al krijg ik jeuk,
er lijkt echt iets belangrijks in te staan.
Ik laat het er maar bij’, zegt hij verlegen.
Ze zijn terug bij af, gemiereneuk.
uit: Korreltje Zeezout 2017
samengesteld door A. Maartens
NOVEMBERZEE
Schimmelschuim spiegelt de leefloze lucht in het roestige grijs,
treurige wolken en kreukels van zout
klaar voor de genadestoot.
Zo eenzaam als hier was ik nog nooit,
mijn lijf is moe, mijn ziel is oud,
alles weegt me zwaarder dan de dood.
Mijn dorre ogen knijpen,
mijn schrale mond verbijt
verzuip in mijn verdriet.
Tot ik broos en uitgedoofd
mijn loden armen spreid
me overgeef aan melancholie.
Golvend met het water,
zuchtend met de wind
laat ik me verdwalen.
Ik schreeuw mijn gure longen leeg:
- Oh, heerlijke bitterheid
ik ben niet bang,
kom me maar halen.
uit: De liefde: een met gif gevulde beker
samengesteld door B. Jongenelen en A. Maartens
Dan kreunt ze: ‘Blijf bij mij mijn levensdagen.’
Maar Ken geeft als gewoonlijk weer geen kik
hij heeft gewoon geen kloten (en geen pik)
belooft dus Barbie niks, al blijft ze zagen.
Hij wil gewoon zijn ‘opties openhouden’
want mannen zijn hier dungezaaid en schaars
Zie Sindy daar eens met haar rubber laars
Die kan haar benen net wat verder vouwen.
Maar Barbie vindt die Sindy ordinair:
“Ze wil wel op mij lijken, maar mist stijl
Ze is goedkoop, pastiche en Europees!”
Dus slim verleidt ze Ken heel culinair:
een lekker plastic soep in dito teil;
want achterblijven is haar grootste vrees.
uit: Vaderlandse geschiedenis
samengesteld door: H. van Beek en B. Jongenelen
14.14
Europeaan in 't diepst van mijn gedachten.
Dit kikkerlandje is me veel te klein.
Ik wil de zwoelte van de Spaanse nachten,
met Marsman wil ik reizen naar Berlijn.
Ik mis de rijke kunst van Italianen,
de Franse slag, de Zweedse nuchterheid.
Historie van de Grieken, de Germanen,
bescheidenheid der Belgen, Irish pride.
Bevind me in een niet te stoppen stoomtrein
en breek door dijken, bergen, dromenrijk.
Gelukkig dat ons land zijn armen spreidt.
Ik wil van alle landen bij elkaar zijn,
van heel de wereld, alles tegelijk!
Maar wie beschrijft mijn toekomende tijd?
uit: Geplop, -sis, -schenk, -proost, -not
samengesteld door mij
POTJESLATIJN
Ad fundum allemaal! (Behalve Bob
en Glenda met haar glutenvrij dieet
Dimitri mag niet drinken van zijn date
en Harry is allergisch voor de hop.
Babet houdt niet van bitter, neemt een fris
en Marie-Claire vindt bier te ordinair
(dus Robert-Jan verklaart zich solidair).
Tot slot Charlot die nog geen achttien is.)
Ad fundum allemaal! De glazen hoog!
Vertrouw me: zoveel zielen zoveel bieren
voor uilenspiegel en voor mopperpot.
Ad fundum allemaal! Geen mens blijft droog.
Geniet! Het leven mag je altijd vieren:
geplop, gesis, geschenk, geproost, genot!
uit: Een kruisweg van alledaags leed
samengesteld door B. Jongenelen en M. Neggers
3.13
En (vind ik leuk:) wat toekomst brengen mocht.
of (vind ik minder:) vroeger brengen gaat.
Het lijkt zo leuk: een tijdreisapparaat
als met een kruisbroek in een spijkertocht.
Bereis de kosmos door de binnenbocht
met één groot voordeel: nooit een keer te laat.
Je neemt een dorm(-) of wormgat als je gaat;
’k heb achtentachtig mijl per uur gelogd!
Wat moet ik met die snelheid van het licht?
En word ik dan een rupsje-nooit-genoeg?
Ik waak wel eens in zeer doordachte nachten.
’t Verlangen gaat toch naar meer overzicht,
ik baad in bed terwijl ik zwijg en zwoeg,
ik denk wel eens in zeer doorwaakte nachten.